sábado, 24 de agosto de 2013

150 ANIVERSARIO DE LA PUBLICACIÓN DE "CANTARES GALLEGOS" de ROSALÍA DE CASTRO





Rosalía de Castro’ conmemora o 150 aniversario da publicación de ‘Cantares gallegos’ na imprenta de Juan Compañel na rúa Real de Vigo. Foi o 17 de maio de 1863, unha data que foi elixida ademais para celebrar o Día das Letras pola súa importancia cultural e histórica, dado que esta obra abre o proceso que se deu en chamar Rexurdimento da literatura e da cultura galega.

Leído lo anterior, que creo no necesita traducción, os invito a escuchar y disfrutar de una de las canciones más emblemáticas  de la música gallega, "NEGRA SOMBRA", poema de esta poetisa que tanto me gusta, al que puso música Xoán Montes Capón (1840-1899). Espero que la disfrutéis tanto como yo; y puede que hasta os apetezca releer la obra  de Rosalía. Por si no reconocéis quien canta, cosa poco probable, se trata de Luz Casal.

                                                                 "NEGRA SOMBRA" 


Cando penso que te fuches                                 Cuando pienso que te fuiste,
negra sombra que me asombras,                          negra sombra que me asombras
ó pé dos meus cabezales                                      a los pies de mis  cabezales,
tornas facéndome mofa.                                       tornas haciéndome mofa.
Cando maxino que es ida,                                    Cuando imagino que te has ido,
no mesmo sol te me amostras,                              en el mismo sol te me muestras,
i eres a estrella que brila,                                      y eres la estrella que brilla,
i eres o vento que zoa.                                         y eres el viento que zumba.
Si cantan, es  ti que cantas,                                   Si cantan, eres tú que cantas,
si choran, es  ti  que choras,                                   si lloran, eres tú que lloras,
i es o mormurio do rio                                          y eres el murmullo del río
i es a noite i es a aurora.                                       y eres la noche y eres la aurora.
En todo estás e ti es todo,                                    En todo estás y tú eres todo,
pra min i en min mesma moras,                            para mí y en mi misma moras,
nin me dexarás ti nunca,                                     ni me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.                      sombra que siempre me asombras.

                                                                          (Traducción de Mónica B. Suárez Groba)

1 comentario:

  1. Que bonito amanecer con este regalo que me ofreces Isabel. Solo con oírlo evoca paisajes y rincones gallegos a los que yo estuve felizmente prisionero durante 3 años

    Gracias

    ResponderEliminar